پس از نمایش عجیب و غریبی که نمایندگان استان های همجوار همزمان با حضور رییس جمهور در مجلس برای تقدیم بودجه به اجرا گذاشتند و رییس دولت را تلویحا تهدید کردند که حق ندارد به اصفهان نگاهی متمایز از سایر استان ها داشته باشد(هرچند هیچ گاه چنین نگاهی وجود نداشته و اساسا به نظر می رسد اصلا نگاهی و حتی نیم نگاهی وجود ندارد) حالا نوبت به اعتراض درخصوص نگاه های محلی و منطقه ای برخی نمایندگان رسیده است. چراغ اول را هم نماینده استان خودمان (علی بختیار، نماینده گلپایگان) روشن کرد که در توضیح همراهی نکردن با 18 نماینده دیگر استان در زمینه استعفا، گفت نماینده باید نگاه ملی داشته باشد، نه منطقه ای! در همین راستا هم رییس فراکسیون احزاب و تشکل های مدنی مجلس گفته که نمایندگان مجلس باید منافع ملی را اولویت اول خود قرار داده و پیگیری مشکلات مناطق خود را در اولویت بعدی در نظر بگیرند و البته تاکید کرده اگر مردم هم مطالباتی دارند، نماینده باید مردم را توجیه کند نه این که صرف درخواست مردم، به مجلس فشار بیاورد و اقدامی که از نگاه کارشناسان اشتباه است را با زور حرف خود را به کرسی بنشاند! حجت الاسلام شیخ که از قضا عضو فراکسیون امید مجلس هم هست، گفته باید طرحی پیاده شود تا نمایندگان مجبور نباشند بیشتر به دنبال مسائل و مشکلات منطقه ای باشند تا مسائل ملی و باز در همین خصوص اشاره ای به استعفای نمایندگان استان اصفهان داشته و به همین بهانه بحث استانی شدن انتخابات را باردیگر مطرح کرده است؛ طرحی که گویا می‌خواهد این نکته را شفاف سازی کند که وقتی نماینده ای با رای مردم یک شهر به مجلس می رود، نباید نگاه شهری به مسائل و مشکلات داشته باشد و به دنبال رفع مسائل شهر خودش باشد بلکه باید استانی و ملی به ماجرا نگاه کند. اندر فواید و مضرات این طرح سخن ها گفته شده و کارشناسان باید درباره محسنات و سیئات آن حرف بزنند اما آن قدری که ما می دانیم، «زاینده رود» یک موضوع شهری و محلی نیست بلکه ازقضا موضوعی «ملی» است و دود خشک شدن این رودخانه و به تبع آن خشک شدن تالاب بین المللی گاوخونی و برخاستن گرد و غبار از مرکز ایران، تمام ایران را درگیر خواهد کرد و تا زمانی که نمایندگانی داریم که مقابل رییس جمهور ژست حمله و تهدید می گیرند و داد و فریاد به راه می اندازند که مبادا نگاه خاصی به زاینده‌رود شود، مشخص است که این طرح حتی در صورت اجرا هم راه به جایی نمی برد!
